با در نظر گرفتن شرایط بحرانی آب در کشور که با رویه موجود نیز در سال‌های نزدیک پیش رو، با وضعیت وخیم‌تری روبرو خواهد شد، هدررفت هر مقدار اندک از آب، اشتباه مهلکی به شمار می‌آید. جالب است بدانید که برای تولید 1 کیلو پنیر، به اندازه 5 هزار لیتر آب مصرف می‌شود و زمانی که شما بخشی از این پنیر را دور می‌ریزید، به همان تناسب آب به هدر خواهد رفت.
برای تولید 1 کیلو نان، به اندازه 1300 لیتر آب در چرخه آن صرف شده و با بیرون ریختن 100 گرم نان، شما 130 لیتر آب را هدر می‌دهید. به همین شکل برای تولید 1 کیلو سیب، به اندازه 240 لیتر آب صرف شده و زمانی که مقداری سیب مانده در یخچال که دیگر پلاسیده شده را دور می‌ریزید، به همان نسبت آب را به هدر داده‌اید. حال تصور کنید که اگر هر ایرانی ماهی تنها 1 عدد سیب دور بریزد، در سال 12 سیب دور ریخته است. با در نظر گرفتن جمعیت 80 میلیونی، در سال معادل 960 میلیون عدد سیب دور ریخته شده که به موازات آن 23 میلیارد و 40 میلیون لیتر آب هدر رفته است. (با لحاظ این که هر 1 کیلو سیب، معادل 10 عدد از آن باشد.) این میزان هدرروی آب، تنها برای ماهی 1 عدد دورریز سیب، حساب شده است! همین شکل از محاسبه را برای هر دورریز دیگری در نان، برنج، حبوبات، سبزیجات و … در نظر بگیرید.
شکر، ذرت، آرد، زیتون، رب، گوشت، سبزی و صیفی جات و …؛ همگی حجمی از آب را برای تولید نیاز دارند. با این حساب در یک آشپزی ساده، شما به جز آبی که مستقیم مورد استفاده قرار می‌دهید، در یک چرخه طولانی نیز حجمی از آب را در مصرف خود، به سابقه دارید. از این روی با هر قاشق غذایی که دور ریخته می‌شود، بخشی از این آب به هدر می‌رود که با چشم قابل رویت نیست.
